Tindari i Sanktuarium Czarnej Madonny (Tindari e Il Santuario della Madonna Nera)
Cześć Moi Mili 🙂 W ostatnim tygodniu odwiedziłam Tindari 🙂 Napiszę krótko – niesamowite miejsce! Kiedy zawitacie na Sycylię nie możecie go pominąć 🙂 No, ale od początku…
Tindari położone jest na wysokości 268 m.n.p.m., w górach Nebrodi, na przylądku wychodzącym w morze Tyreńskie. Jednocześnie jest to teren Naturalnego Rezerwatu Jeziorek Marinello (Riserva Naturale Orienata Laghetti di Marinello), które wraz z jeziorami Ganzirri stanowią ostatnie, w regionie północno-wschodniej Sycylii, słone wybrzeże. Miasteczko, które swoją nazwę wzięło od imienia króla Sparty Tindaro, zostało zbudowane przez Dionizego z Syrakuz w 396 r. p.n.e. jako kolonia syrakuzańskich wojsk najemnych biorących udział w wojnie przeciw Kartagińczykom.
To właśnie tam znajduje się Sanktuarium Czarnej Madonny (Il Santuario della Madonna Nera), miejsce wielu cudów i uzdrowień oraz licznych pielgrzymek z różnych stron Sycylii i świata. Według legendy, na przełomie VIII i IX w., w okresie tzw. prześladowań ikonoklazmu, posąg Czarnej Madonny schowano pomiędzy innym ładunkiem pod pokładem statku płynącym ze wschodu. Niedaleko wybrzeży Sycylii rozpętał się sztorm i marynarze nie mieli innego wyjścia jak przeczekać go w Zatoce di Tindarii, dzisiejszym Marinello. Po ustaniu burzy chcieli wyruszyć w podróż jednak pomimo wielu prób statek nie chciał ruszyć w drogę. W związku z tym, podjęli decyzję, że część ładunku zostawią. Jednak dopiero gdy wśród tego ładunku znalazła się także skrzynia z posągiem, statek odbił od brzegu. Kiedy miejscowi rybacy otworzyli skrzynię i ujrzeli piękną czarną Madonnę postanowili, że zaniosą ją właśnie do Tindari, w którym pomimo, ówczesnej dominacji bizantyńskiej, istniała także społeczność chrześcijańska.
Kochani, niestety do dnia dzisiejszego nie jest znany wykonawca posągu. Wiadomym jest, że został wykonany z cedru, pomiędzy V i VI wiekiem, na Wschodzie. Posąg przedstawia Madonnę trzymającą na kolanach swojego Syna. Oboje mają podniesioną prawą rękę ku górze, w geście błogosławieństwa. Na głowie Madonna ma koronę typu wschodniego, czyli rodzaj turbanu, wykonanego także z cedru, ozdobiony delikatnymi złotymi arabeskami. Już na pierwszy rzut oka, kiedy spojrzycie na Madonnę zobaczycie jej pociągłą twarz i dosyć wysokie czoło, które praktycznie nie jest spotykane w zachodniej sztuce sakralnej. U podstawy posągu zostały wyrzeźbione słowa wzięte z Pieśni nad pieśniami: Nigra sum sed formosa, co oznacza Jestem czarna ale piękna.
To co zostaje jeszcze mi wspomnieć to obecność dwóch sanktuariów – starego (antycznego) i nowego! O antycznym sanktuarium niestety nie wiadomo wiele. Przypuszcza się, że powstało ono na ruinach kościoła, który został zburzony około 1544 roku. Nad drzwiami wejściowymi widnieje rok 1598, jednak żadne materiały archiwalne, pozostałe z tamtego okresu, nie wskazują czy data ta jest datą ukończenia budowy kościoła czy datą, w której zostały ukończone i zamontowane drzwi kościelne. Wiadomym zaś jest, że podczas czterech wieków Sanktuarium przechodziło różnego rodzaju odnowienia, jednak nigdy nie dotyczyły one samej jego bryły. Zatem, z całą pewnością można powiedzieć, że to które zobaczycie przyjeżdżając do Tindari, jest tym właśnie pierwszym, wybudowanym około 1544-1598. Z czasem ruch pielgrzymi do stóp Madonna Nera urósł do takich rozmiarów, że dotychczasowa budowla kościółka przestała kompletnie wystarczać. Jednak wszystkie projekty mające na celu rozbudowę Sanktuarium kończyły się fiaskiem. Dopiero w 1953 roku biskup Giuseppe Pullano przedstawił projekt, który zakładał pozostawienie dotychczasowego Sanktuarium i wybudowanie obok nowego. I tak też się stało! Nowe Sanktuarium zostało ukończone w 1975 roku i właśnie tam, podczas uroczystej Mszy, przeniesiona została Czarna Madonna.
Moi Mili, zachęcam Was do odwiedzin tego miejsca. Poniżej podaję godziny otwarcia Sanktuariów:
Sanktuarium Nowe:
Niedziela i święta: 6.45 – 12.45 i potem 14.30 – 20.00
Dni powszechne: 6.45 – 12.30 i potem 14.30 – 19.00
Sanktuarium Antyczne:
Niedziela i święta: 14.30 – 16.00
Dni powszechne: 11.00-12.00 i potem 15.00 – 16.00
