Katedra w Cefalu’ (La Cattedrale a Cefalu’)
Witajcie Moi Mili 🙂 Byłam ostatnio w Cefalu’ z moim znajomymi z Polski i tak sobie pomyślałam wchodząc do katedry na placu Duomo po raz enty, że warto o niej napisać. Pisaliśmy już o samym Cefalu’, niesamowitym miasteczku wtulonym w skałę o tutaj wspominając przy okazji tego artykułu także o katedrze. 🙂 Dzisiaj zatem pozostaje nam pogłębienie tematu! 🙂
Katedra w Cefalu’ została wybudowana dzięki Ruggero II d’Altavilla w 1131 roku. Legenda głosi, że Ruggero II d’Altavilla ówczesny król Sycylii, Apulii i Kalabrii płynąc z Salerno do Palermo napotkał na swojej drodze tak straszną burzę, że był prawie pewien, że nikt z niej nie wyjdzie cało. Dlatego też, zaczął się modlić prosząc Boga o przetrwanie i jednocześnie obiecując, że jeśli zostanie ocalony w miejscu, do którego dopłynie jako pierwsze, wybuduje katedrę. Tym miejscem było właśnie Cefalu’. Ruggero II jak obiecał Bogu tak też uczynił, konstruując Katedrę pod wezw. Świętego Salwatora i Św. Piotra i Pawła.
Prace zostały rozpoczęte w czerwcu 1131 roku. Według projektu króla Ruggero II budynek katedry miał odzwierciedlać styl romański północnoeuropejski, który przybył na Sycylię wraz z panowaniem normandzkim, i mając na uwadze dokładnie taki styl, rozpoczęto prace. Jednak, kiedy przyjedziecie do Cefalu’ i zobaczycie katedrę szybko odkryjecie, że nie została ona ukończona w stylu zapowiedzianym przez Ruggero II. Lokalni mistrzowie, nawet nie chcieli słyszeć o nowościach architekturalnych i w efekcie katedra została dokończona czerpiąc z kultur islamskiej i bizantyńskiej.
Kochani, kiedy wejdziecie do katedry i Wasze oczy przyzwyczają się do mroku w absydzie zobaczycie Chrystusa Pantokratora, oznaczającego w ikonografii władcę i sędziego Wszechświata 🙂 Dla mnie jest on po prostu magiczny. Zawsze gdy patrzę na niego mam wrażenie, że się do mnie uśmiecha.
W tej jednej figurze została zawarta cała kwintesencja – Chrystus jako Król, jako Duszpasterz i jako Prorok. W ikonografii aureola nad głową Chrystusa jest symbolem jego majestatu, zielona stuła oznacza duszpasterza i godność kapłańską natomiast otwarta księga symbolizuje proroka.
Przyjrzyjcie się także jego szatom – czerwono – złotym, na które została narzucona „peleryna” w kolorze niebieskim. Jak się domyślacie także one mają znaczenie – kolory czerwony ze złotym wskazują na boską naturę Chrystusa i jednocześnie naturę człowieka (kolor niebieski). Niesamowite prawda?! Zostało nam jeszcze charakterystyczne ułożenie rąk Chrystusa – kiedy spojrzycie na Jego prawą rękę zobaczycie, że kciuk, palec serdeczny i mały się stykają – oznacza to Świętą Trójcę, natomiast pozostałe place – wskazujący i środkowy są lekko zgięte – symbolizuje to ludzko – boską naturę Chrystusa. W lewej zaś ręce trzyma Nowy Testament otwarty na Ewangelii wg Świętego Jana gdzie w języku greckim i łacińskim można przeczytać: Io sono la luce del mondo, chi segue me non vagherà nelle tenebre ma avrà la luce della vita, co oznacza: Ja jestem światłością świata, kto idzie za Mną, nie będzie wędrować w ciemności, lecz będzie miał światło życia ( Jan 8, 12).
Ponadto w katedrze, oprócz samego Chrystusa Pantokratora znajdziecie liczne inne mozaiki. Warto abym dodała, że początkowo sam Ruggero II był przeciwny jakimkolwiek mozaikom budowanej katedry. Dopiero, po kilkunastu latach, około 1148 roku zmienił zdanie. Źródła podają, że dekoracja mozaikowa miała pokryć całą katedrę tak samo jak to ma miejsce w przypadku katedry w Monreale czy Kaplicy Palatyńskiej w Palermo, jednak jak zobaczycie, w katedrze w Cefalu’ została zrealizowana tylko ich niewielka część. Co więcej zrealizowana część charakteryzuje się różnymi stylami przez co eksperci uważają, że mozaiki katedry w Cefalu’ były realizowane w etapach. Pierwszy przypadł na rok 1148, następny na lata 1154 – 1166.
Kochani, na koniec nie pozostaje mi nic innego jak zaprosić Was do tej katedry abyście się sami przekonali jak jest niesamowita! 🙂
Dobrego dzionka!
