W tym dniu Sycylijczycy odwiedzają swoich najbliższych zmarłych. Na uwagę w tym miejscu zasługują cmentarze – w Polsce jesteśmy przyzwyczajeni do mały nagrobków, mniej więcej długości trumny zmarłego. Natomiast cmentarze na Sycylii mają charakter bardziej katakumb, małych „domków”, budowanych jeden obok drugiego. Cmentarze na Sycylii mogę przyrównać do tego na starych Warszawskich Powązkach. Trudno równierz nie wspomnieć w tym miejscu o Catacombe dei Cappuccini, katakumbach w podziemiach kościoła kapucynów w Palermo. Pochowanych zostało tam około 8 tys. zmumifikowanych ciał ludzkich. Idąc posępnymi korytarzami trudno nie poczuć się osaczonym. Zabalsamowane zwłoki, ułożone w niszach w pozycji stojącej lub leżącej, znajdują się po obu stronach przejść. Jest ich tak dużo, że nie sposób odwrócić od nich wzroku.
Początkowo chowano tu wyłącznie mnichów, z czasem katakumby stały się miejscem spoczynku słynnych i zamożnych mieszkańców miasta. W Palermo stosowano różne metody mumifikacji. Najpopularniejsza polegała na wysuszaniu zwłok przez okres około ośmiu miesięcy. Kiedy ciało było wystarczająco wyschnięte moczono je w occie i aromatycznych ziołach, suszono na słońcu, wypełniano słomą i ubierano. Inną metodą wykorzystywaną zwłaszcza w okresie epidemii, było moczenie ciał w arszeniku lub roztworze wapiennym. Proceder preparacji zwłok uprawiano od 1599 do 1881 roku, kiedy został zakazany przez rząd włoski.
Główną „atrakcją” katakumb jest bambina (dziewczynka) – nazwana też „śpiącą pięknością”. Dwuletnia Rosalia Lombardio, zmarła w 6 grudnia 1920 r. Została doskonale zabalsamowana. Do dzisiaj wygląda jak żywe, pogrążone we śnie dziecko.
Bambina była jedną z ostatnich osób pochowanych w katakumbach. Tajemnicy jej mumifikacji strzegł do własnej śmierci doktor Alfredo Solafia. Prawdopodobnie zastosował technikę, którą poznał od innych balsamistów, ale udoskonalił ją dzięki swojej medycznej wiedzy.
W Palermo krążą o małej różne historie. Ponoć zachorowała na bronchit i została otruta, by spokojnie zasnąć na wieki… Jej ciałko umieszczone jest w szklanej trumnie na marmurowym podeście, w kapliczce na końcu jednego z korytarzy.
